Ne çok şey aldın giderken
Fermuarı kavuşturdun diğer yarısına,
Dökülmedi ceplerinden
Dayanamayanlar geçmişin acısına.
Saygı duymadım uzun süre
Görmezden geldim bile bile
Ay ışığıyla aydınlandığında bile
Gölgesi üstümdeydi
Ve kolay da değildi inanmak
Bir geleceğin beni beklediğine
Yanları açık olduğu için üşüyen
Bir otobüs durağında
Ya da
Canı çıkmış ağaçtan bir bankta
Kuduz bir köpek gibi köpüren
Ve kendi kendini yalayan bir denizin kenarında
Sahiden güvenmedim hiçbir şeye
Ve kıymık gibi sakladım bunu tırnağımın altında
Acısının bu dünyaya ait olduğuna inanmasam da
Bir daha hiçbir söze inanmadım
Hangi alfabe ile kaç yılında yazılmış,
Hangi nota ile
Kim tarafından dizilmiş olursa olsun.
